معرفی وبلاگ

وبلاگ جدید شب‌نشینی چند شب پیش با
سزارین دردناکی به دنیا آمد. چون مادرش سر زا رفت و از اول هم پدری نداشت، ‌من و چند نفر دیگه از دوستان تصمیم به سرپرستی‌اش گرفتیم. امیدوارم که بتونیم بچه‌ی خوبی رو تحویل جامعه بدیم .

اولین پست این بچه‌ وبلاگ :

شب‌نشینی کارت دعوت نمی‌خواد
شب‌نشینی یه نوع مهمونیه که از چای و شیرینی خبری نیست. توی این مهمونی که ورود برای همه آزاده، ‌آدما حرفاشون رو می‌زنن ولی برخلاف جاهای دیگه که بعدش می‌رن، ‌اینا همین‌جا می‌مونن و ناظر قضاوت دیگرون در مورد حرفاشون می‌شن. این شب‌نشینی چند تا فایده داره. یکی اینکه آدما یاد می‌گیرن که همین جوری حرف نزنن، ‌چون اینجا باید جواب پس بدن. دوم اینکه در مورد یه موضوع حرفای دیگرون رو هم می‌شنویم، ‌و این خودش می‌تونه بهمون کمک کنه. دیگه اینکه نظرات همدیگه‌رو تحمل می‌کنیم و یاد می‌گیریم که بحث تنها راه رسیدن به تفاهمه.
به خاطر اینکه نظم شب‌نشینی به هم نخوره هر بار موضوعی انتخاب می‌شه و اعضای اداره کننده‌ی گروه درباره‌ی اون می‌نویسن و یا نوشته‌ی یکی شون رو نقد می‌کنن. کامنت‌هایی رو هم که تشخیص بدن، روی صفحه‌ی اصلی می‌آرن. در ضمن نوشته‌های راجع به اون موضوع که به صندوق الکترونیکی شب‌نشینی پست می‌شه، ‌بعد بررسی، می‌تونه خودش یه پست جدید باشه. هیئات امنای این شب‌نشینی فعلا چهار نفرند ولی ممکنه بیشتر هم بشن. ما که بخیل نیستیم، ‌هرچی شب‌نشینی بزرگتر، هدیه‌های سر سفره بیشتر. بهرحال این نوشته دعوتیه از همه‌ی کسانی که دوست دارن در این شب‌نشینی شرکت کنن.
همیشه دلهاتون شاد و افکارتون پر بار باد .