نه در ذمّ همجنس بازان

دیدگاه‌های مختلفی درباره‌ی همجنس بازی در بین اندیشمندان ایرانی وجود دارد که به علّت حساس بودن موضوع معمولاً سخنی از آن در رسانه‌های گروهی نمی‌رود. موضع علمای رسمی روشن است. آنها طبق آیات و تعلیمات اسلامی این کار را حرام می‌دانند. کراهت همجنس بازی نزد ایشان تا آنجاست که معتقدند در روایات آمده باید دیوار بر سر فردی که مرتکب لواط شده، ‌خراب کرد. اما روشنفکران مذهبی موضع نا‌معلوم و مبهمی پیش گرفته‌اند. اینان با توجه به ریشه‌های مذهبی‌شان همان اعتقاد علمای رسمی را دارند منتها با توجه به دید امروزی و با احتساب دیدگاه‌های جدید در مورد همجنس بازی نتوانسته‌اند دیدگاهی یکپارچه و روشن ارائه کنند. اندیشمندان غیر‌مذهبی نیز خود به چند دسته تقسیم می‌شوند. عده‌ای که همجنس بازی را به خاطر غیر‌اخلاقی بودن آن و تبعات اجتماعی و بهداشتی‌اش مردود و مطرود می‌دانند و عده‌ای که آن را دربست پذیرفته و قبول دارند.
در اینجا قصدم تجزیه و تحلیل نظرات دیگران نیست، تنها می‌خواستم آنچه را خود از این مطلب برداشت کرده‌ام و پرسش‌هایی که برایم مانده را مطرح کنم.
خارج از هرگونه فلسفه‌بافی و توجیه کردن مطلب،‌ می‌توان همجنس بازی را با دیدی کارکردی نگاه کرد. این واقعیتی است که ما در جامعه‌ای مریض زندگی می‌کنیم. شاید اگر جامعه، ‌جامعه‌ای سالم بود مقوله‌ی همجنس بازی اصلاً مطرح نمی‌شد. اما می‌دانیم که در این جامعه عوامل زیادی در شکل‌گیری شخصیت دخالت دارند ـ ‌چه مثبت و چه منفی ـ. حوادث، ‌رویدادها و پیشامدهای زیادی دست به دست هم داده‌اند تا بعضی از افراد علاقه‌ای به سکس با جنس مقابل خود نداشته باشند. این افراد شدیداً از جنس مخالف می‌ترسند و در مردان کسانی را مشاهده کرده‌اند که اندام تناسلی زنان برایشان چیزی واقعاً دهشتناک است. باز تکرار می‌کنم کاری به عوامل ایجاد کننده‌ی این حالات ندارم هر چند آن را نتیجه‌ی بیماری جامعه می‌دانم. برای این افراد واقعاً راه چاره چیست؟! امیدوارم که جواب رجوع به پزشک نباشد چون رد آن بسیار آسان است. این افراد حق زندگی دارند و قسمتی از زندگی لذت بردن از حس جنسی است. اگر جامعه این راه را برای استفاده از این حس بر همجنس بازان ببندد در واقع مرتکب ظلمی در حق آنها شده است، ‌مگر زمانی که راه بهتری برای ارضای آن پیدا کند. از طرفی وقتی در جامعه امری به صورت قرارداد بین دو طرف باشد و در آن هیچ فریب و اجباری وجود نداشته باشد، ‌به فرض ضرر داشتن آن، ‌آن ضرر به خود آن افراد بر می‌گردد و به جامعه آسیبی نمی‌رساند.
بهر حال رفتار مسئولان رسمی جامعه و خود مردم در قبال این افراد بسیار ناخوشایند و توهین‌آمیز است. اکثر مردم با خودخواهی و بی‌اطلاعی از عوامل ایجاد چنین تیپی دست به طرد و ذم این افراد می‌زنند و مسئولان امور نیز آن را جزء ‌جرایم کیفری به حساب می‌آوردند.
هم جنس بازی علّت نیست و بلکه معلول عوامل زیادی است و حالا که ما در برطرف کردن آن عوامل ناکام هستیم حداقل شیوه‌ی بر خورد با این معلول را بدانیم طوری که نه افراد سرکوب شوند و نه جامعه صدمه ببیند.
توضیح: منظور از همجنس ‌باز کسی است که صرفاً با جنس خود آمیزش جنسی دارد نه اینکه فرد منحرفی که به خاطر لذات منحرف شده‌ی خود با هر دو جنس مقاربت می‌کند.